
Titel: | Het hout |
Auteur: | Jeroen Brouwers |
Verschenen: | 2014 |
Uitgeverij: | Atlas Contact |
Niveau: | ![]() |
Thema's | Andere plaatsen, andere tijden |
De adolescent | |
Eenzaamheid | |
Liefde | |
Misdaad | |
Rebellie | |
School | |
Pagina's: | 283 |
Blurb: | In een katholiek jongenspensionaat in de jaren vijftig van de vorige eeuw vindt op grote schaal seksueel misbruik van de jongens plaats en worden ze ook fysiek en verbaal mishandeld. En de hoofdpersoon staat erbij en doet niets.... |
Eerste zin: | De pij irriteert mijn huid. Het lompengewaad van Franciscus van Assisi die met wolven sprak. Kloosterlingen die in zijn orde zijn getreden dragen zijn habijt dat de vorm van een kruis heeft. Voorzien van een capuchon hangt het zwaar aan de schouders, reikt tot de voeten en hult het hele lichaam in faecaal bruin, de stof is ruw en schrijnt. Men moet er kleding onder dragen om niet zinneloos te worden van jeuk, die het naakte vel teistert als termieten. |
Samenvatting
In een katholiek jongenspensionaat in de jaren vijftig van de vorige eeuw ziet de jonge broeder Bonaventura hoe zijn medebroeders omgaan met de aan hen toevertrouwde kinderen: ze misbruiken hen en mishandelen hen verbaal en fysiek. Bonaventura weigert daaraan mee te doen, maar grijpt ook niet in, en voelt zich daardoor - terecht - medeplichtig. Bij een tandartsbezoek ontmoet hij een jonge, aantrekkelijke weduwe, die grote indruk op hem maakt. Ze stelt hem kritische vragen, en dat is voor hem het begin van een uiterst moeizaam en pijnlijk proces.
Biografie auteur
Jeroen Brouwers werd in 1940 geboren in Batavia, het huidige Jakarta, de hoofdstad van Indonesië. Toen de Japanners aan het begin van de Tweede Wereldoorlog het toenmalige Nederlands-Indië bezetten, kwam Jeroen met zijn moeder en grootmoeder in een interneringskamp terecht. Na de oorlog stuurden zijn ouders hem naar een jongenspensionaat omdat hij door zijn jeugdervaringen een 'onhandelbaar kind' zou zijn. Hij werkte korte tijd als journalist en werd daarna redacteur in een uitgeverij. In 1964 debuteerde hij als schrijver met de verhalenbundel 'Het mes op de keel', in 1967 kwam zijn eerste roman uit: 'Joris Ockeloen en het wachten'. Met 'Bezonken rood' (1981) brak hij door bij een groot publiek. Inmiddels heeft hij heel veel romans, verhalen- en essaybundels op zijn naam en heel veel prijzen gewonnen.
Tip:
Jeroen Brouwers 'Bezonken rood'
Een autobiografische roman van dezelfde auteur over zijn vroege jaren met zijn moeder in een jappenkamp, en de jaren daarna in een jongenspensionaat.
Arjan Visser 'De laatste dagen'
Een roman waarin geloof en manipulatie samen leiden tot moord.