Samenvatting

Pfeijffers nieuwste boek heet Het grote baggerboek en wordt op de omslag aanbevolen met een citaat uit De Baggerbode: ‘Ontroerend en leerzaam!’ Het grote baggerboek bestaat uit twee verslagen: een baggeraar, in dienst van ‘de Koninklijke’, zit op beschuldiging van allerlei minder fraaie zaken (ontvoering, kindermisbruik, betrokkenheid bij moord) in een psychiatrische kliniek om op toerekeningsvatbaarheid beoordeeld te worden. Omdat hij aanvankelijk niet wil praten, haalt zijn psychiater hem over om zijn belevenissen op te schrijven, om er een boek van te maken. De psychiater geeft om de paar hoofdstukken commentaar op het vertelde.

Langzaam maar zeker wordt duidelijk wat er zich heeft afgespeeld aan de Arabische kust waar de man aan het baggeren was. Langzaam wordt ook duidelijk dat mensen niet zijn wat ze lijken te zijn, dat schijn (heel erg) kan bedriegen. Het verhaal gaat naar een tamelijk verrassende afloop.

Het grote baggerboek is een soms erg melig, vaak nogal geestig en steeds heel vlot te lezen boek. De baggeraar is niet echt fijnbesnaard; Pfeijffer trekt alle registers open, laat zijn romanfiguur heel beeldend, maar zelden correct geformuleerd zijn verhaal doen. De beginzin uit de mond van de baggeraar zet al de toon: ‘Waar het nou helemaal in wezen om draait bij het baggerwezen, kan deze jongen haarfijn uit de doekjes winden.’

En de psychiater start zijn verhaal met: ‘Het is niet alleen uit professionele noodzaak en ten behoeve van de procedurele zorgvuldigheid maar ook uit een oprechte belangstelling en uit een vreemd soort inclinatie dat ik mij moeite heb getroost mij een beeld te vormen van het verleden van de observant.’

Dat beschaafd taalgebruik niet altijd garant staat voor beschaafd gedrag, wordt in dit verhaal glashelder.

 

Biografie auteur

Ilja Leonard Pfeijffer (*1968) is een opmerkelijke figuur in het literaire wereldje: hij is poëziecriticus bij de NRC, heeft al een aantal bekroningen voor zijn eigen gedichten ontvangen: hij ontving zelfs uit Duitsland erkenning: hij kreeg in 2002 de Literaturpreis Nordrhein Wetsfalen voor zijn gehele poëtische oeuvre. Hij schreef ook al eerder proza, de roman Rupert, een bekentenis (2002).

 

Tip:

P.F. Thomése   J. Kessels, the novel

Dit is een boek, geschreven in al even bloemrijke taal over een al even kleurrijk figuur.

 

Dimitri Verhulst             De helaasheid der dingen

Dit boek gaat ook over grof gedrag, grove taal en een onschuldig jongetje te midden van opmerkelijke mannen.