De droogte

   
Titel:De droogte
Auteur:Herman Brusselmans
Verschenen:2003
Uitgeverij:Prometheus
Niveau:
Thema'sRebellie
Liefde
Ouders en Kinderen
Psychische gestoordheid
Eenzaamheid
Pagina's:329
Blurb:De mislukkeling Fazio gaat, werkeloos geworden, na zijn scheiding maar weer bij zijn moeder wonen
Eerste zin:Omdat mijn vrouw de smerigste teef en de grootste hoer van heel België was, heb ik een redelijk moeilijke scheiding achter de rug.

Samenvatting

De droogte gaat over Fabio, die net gescheiden is, uit huis is gezet, is ontslagen en verslaafd is aan drank. Hij besluit bij zijn moeder te gaan wonen, die daar niet echt blij mee is. Fabio grijpt van alles aan om geld te verdienen, maar erg succesvol wil hij alsmaar niet worden.

Een testje om te kijken of je Brusselmans’ humor kunt waarderen: ‘Vincent zei dat doker Robijns [een psychiater, red.] hem heel goed had geholpen. ‘Sinds ik bij hem ben geweest,’ zei hij, ‘ben ik helemaal …hoe heet dat als je niet meer abnormaal bent?’ ‘Normaal,’ zei ik. ‘Ben ik helemaal normaal,’ zei hij. ‘Waar had jij last van?’ vroeg ik. ‘Van die ziekte, ik ben de naam vergeten, dat je altijd met z’n tweeën bent.’ ‘Schizofrenie,’ zei ik. ‘Ja, daar had ik last van, maar nu ben ik het kwijt,’ zei hij. ‘Niet waar!’ riep hij met een heel andere stem. ‘Helemaal kwijt ben je het geloof ik toch nog niet, Vincent,’ zei ik. ‘Ik wel,’ zei hij, ‘maar mijn andere persoonlijkheid heeft er nog wat last van. Maar wat kan mij dat schelen. Als ik maar gezond ben. Ik ben een enorme egoïst, moet je weten.’ Als dit soort dialogen je aanspreekt, dan zul je zeker genieten van De droogte.

 


Biografie auteur

Herman Brusselmans (*1957), (geboren in Hamme, België),droomde eerst van een loopbaan als profvoetballer (hij had erg veel talent, zegt men), maar ging toen Engels en Nederlandse literatuur studeren aan de universiteit van Gent. Als student zat hij echter vaker in de kroeg dan in de collegebanken en hij is dus nooit afgestudeerd. Dat belet hem niet om een groot oeuvre op te bouwen. Vanaf zijn debuut in 1982 Het zinneloze zeilen schreef hij zo’n twintig romans en enkele verhalenbundels. Hij beschrijft zichzelf als een ‘professioneel uitdrager van een negatieve levenshouding’. In zijn werk speelt voortdurend de (angst voor de) eenzaamheid. Met De droogte (2003) is het als met de meeste van zijn andere boeken: of je vindt het prachtig en heel humoristisch, of je knapt na enkele bladzijden definitief af op de meligheid van Brusselmans’ humor.

 


Tip:

Andere boeken van Brusselmans

Deze boeken zijn allemaal in dezelfde stijl en met hetzelfde type vrolijk-verwarrende verhaallijn geschreven.

 

Jac van Loy      Bankvlees

Dit boek gaat over twee mannen die ook aan de rand van de samenleving opereren.